اول فوریه 2023- محققان سوئدی یک مطالعه ی بالینی را با استفاده از یک داروی تایید شده برای درمان پسوریازیس، بر روی بیمارانی که اخیراً دیابت نوع 1 برای آنها تشخیص داده شده است، آغاز خواهند کرد. تئوری این است که این دارو می تواند تولید انسولین باقیمانده بیمار را حفظ کند.

پرفسور مارکوس لیند، سرپرست این پروژه و استاد دیابت شناسی در دانشگاه گوتنبرگ گفت: این مطالعه می تواند به معنای تغییر بزرگی در نحوه درمان دیابت نوع 1 باشد. از میان مکانیسم‌هایی که اکنون برای درمان ایمونولوژیک دیابت نوع 1 در حال بررسی هستند، من بیشترین اطمینان را به این روش دارم، اما به خوبی می‌دانم که موفقیت چقدر دشوار خواهد بود.

یک بیماری ایمونولوژیک

دیابت نوع 1، یکی از شایع ترین بیماری های مزمن در کودکان است، اما این بیماری می تواند در بزرگسالان نیز ایجاد شود. در این بیماری، پاسخ ایمنی بدن، سلول‌های بتا را در پانکراس از بین می‌برد تا بدن دیگر نتواند انسولین تولید کند. افراد مبتلا به دیابت نوع 1 نیاز به تزریق انسولین یا استفاده از پمپ انسولین دارند و باید بر سطح قند خون خود تا پایان عمر به شدت نظارت کنند که این امر مستلزم تلاش زیادی است.

پرفسور لیند ادامه داد: سلول های بتا به تدریج و به آهستگی می میرند، بنابراین همه افراد مبتلا به دیابت نوع 1 به تولید انسولین در سال های اول بیماری ادامه می دهند.آنها از انسولین باقی مانده ای که بدنشان تولید می کند، سود زیادی می برند. اگر آنها فقط می توانستند این مقدار تولید انسولین را حفظ کنند، درمان دیابت نوع 1 بسیار آسان تر می شد. تاکنون درمان خوبی برای پیشگیری از مرگ سلول‌های بتا نداشته‌ایم، اما دلایلی داریم که باور کنیم دارویی که در حال حاضر برای افراد مبتلا به پسوریازیس تأیید شده است، می‌تواند اثر محافظتی برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 داشته باشد.

بر اساس الگوهای ایمونولوژیک در خون، محققان در حال حاضر می توانند با احتمال زیاد تعیین کنند که چه کسی در عرض چند سال به دیابت نوع 1 مبتلا می شود(مرحله 1 دیابت نوع 1). حدود یک سال قبل از شروع بیماری، حتی اگر معیارهای دیابت رعایت نشود می توانند با تست استرس، اختلالاتی را در الگوی قند خون مشاهده کنند(مرحله 2 بیماری). هنگامی که بیماری از نظر بالینی آغاز می شود، به عنوان مرحله 3 طبقه بندی می شود.

پرفسور لیند خاطرنشان کرد: اگر در شناسایی مکانیسم ایمنی که در تخریب سلول‌های بتا نقش اساسی دارد، موفق شویم، می‌توانیم کودکان و بزرگسالان را در آینده غربالگری کنیم و حتی قبل از شروع بیماری آنها را درمان کنیم تا از شیوع این بیماری جلوگیری کنیم، به طوری که تا مدتهای طولانی وقوع آن را در زندگی این افراد به تاخیر اندازیم.

پسوریازیس و دیابت نوع 1

داروی مورد آزمایش با مهار اینترلوکین 17 که به نظر می رسد یک مولکول سیگنال دهنده مهم در فرآیند تخریب سلول های بتا است، بر پاسخ ایمنی بدن تأثیر می گذارد. در چند سال اخیر، این دارو به عنوان درمانی برای پسوریازیس مورد استفاده قرار گرفته است، جایی که یک نوع خاص از گلبول های سفید خون به نام سلول های TRM،نقش کلیدی در ایجاد این بیماری ایفا می کنند، درست همانطور که به نظر می رسد این سلول ها در دیابت نوع 1 نقش دارند. در میان چیزهای دیگر، این سلول ها از طریقIL-17 عمل می کنند که درمان فعلی بر آن تأثیر می گذارد.

در واقع، تحقیقات روی دیابت نوع 1 وIL-17 ، تقریباً 20 سال است که ادامه دارد. پرفسور لیند گفت: آزمایشات حیوانی نشان داده‌اند که تحریک این مسیر سیگنالینگ باعث تسریع پیشرفت دیابت نوع 1 می‌شود. مطالعات دیگر نشان داده اند که این مسیر سیگنالینگ معمولاً در افراد مبتلا به دیابت نوع 1 بیش از حد فعال می شود. با توجه به تحقیقات اخیر بر روی سلول هایTRM در دیابت نوع 1 تازه تشخیص داده شده، درست مانند پسوریازیس، ارزیابی اینکه آیا این درمان می تواند از سلول های تولید کننده انسولین در لوزالمعده محافظت کند، بسیار جالب خواهد بود.

ثبت نام از افراد مبتلا به دیابت نوع 1 برای یک مطالعه جامع چند مرکزی اکنون آغاز شده است. این مطالعه شامل بزرگسالان بین 18 تا 35 ساله می شود که در سه ماه گذشته دیابت نوع 1 برای آنها تشخیص داده شده است، جایی که آزمایش خون نشان می دهد که آنها دارای یک فرآیند ایمنی مداوم هستند که بر سلول های بتا تأثیر می گذارد. در مجموع 127 نفر در این مطالعه شرکت خواهند نمود که نیمی از آنها به طور تصادفی مهارکننده های IL-17 و نیمی دیگر در گروه کنترل دارونما دریافت می کنند.

به سمت پزشکی دقیق

به موازات مطالعه سوئدی که اکنون در دانشگاه گوتنبرگ انجام می شود، چندین مطالعه دیگر در سایر نقاط جهان در حال انجام است. آنها همچنین به دنبال راه هایی برای درمان علت ایمنی در پشت دیابت نوع 1 هستند و نه فقط علائم، که تاکنون تنها گزینه درمانی بوده است.

به نظر می رسد مانند بسیاری از بیماری های دیگر، محققان دیابت نوع 1 اکنون در آستانه پزشکی دقیق هستند. تلاش‌ها برای نقشه‌برداری از زیرگروه‌های مختلف در دیابت نوع 1 به تازگی آغاز شده است، به عنوان مثال، یک تنوع ژنی خاص که باعث می‌شود ابتدا نوع خاصی از آنتی‌بادی‌های سلول جزایر در خون ظاهر شود.

پرفسور لیند توضیح داد: احتمالاً درمان با مهارکننده‌های IL-17 ممکن است برای زیرگروه‌های خاصی مؤثرتر باشد.اگر نتایج مطالعه ی ما دلگرم کننده باشد، در طول زمان می توانیم الگوهای ایمنی یا انواع سلول های خاصی را در خون بررسی کنیم که می تواند برای شناسایی گروه های بیمارانی که بهترین پاسخ را به این درمان می دهند، مورد استفاده قرار گیرد.

منبع:

https://www.genengnews.com/topics/translational-medicine/type-1-diabetes-my-be-treatable-with-immunological-drug/